Cel pracy
Celem mojej pracy dyplomowej było sprawdzenie możliwości wykorzystania wodorotlenków metali alkalicznych takich, jak wodorotlenek cezu lub potasu w reakcjach prowadzonych w układach dwufazowych, także w obecności katalizatora przeniesienia międzyfazowego. Układy te składają się z dwóch nie mieszających się faz: organicznej zawierającej reagenty organiczne oraz nieorganicznej zawierającej zasadę, a także w zależności od reakcji, wodę. W przypadku katalizy międzyfazowej (Phase Transfer Catalysis - PTC) używa się katalizatory przeniesienia międzyfazowego (najczęściej są to czwartorzędowe sole amoniowe).
Badałem takie reakcje, których nie udaje się zrealizować w typowych warunkach katalizy międzyfazowej, tzn. w obecności 50% aq. roztworu NaOH lub, które dają produkty z niezadowalającą wydajnością. Wodorotlenek cezu i potasu są mocniejszymi zasadami niż wodorotlenek sodu i wydawało się, że użycie ich pozwoli na osiągniecie dobrych efektów w badanych reakcjach.
W swojej pracy skoncentrowałem się na badaniach następujących reakcji:
fenyloacetonitrylu z 1,2-dichloroetanem i 1,2-dibromoetanem w celu otrzymania 1-cyjano-1-fenylocyklopropanu;
fenyloacetonitrylu z 1,3-dichloropropanem i 1,3-dibromopropanem w celu otrzymania 1-cyjano-1-fenylocyklobutanu;
fenyloacetylenu z 1-bromobutanem i 1-jodopropanem w wyniku, których oczekiwałem powstania produktów alkilowania tego C-H kwasu;
chlorooctanu t-butylu z ketonami, prowadzącą do podstawionych oksiranów (kondensacja Darzens’a);
haloformów z cykloheksenem w celu otrzymania 7,7-dihalobicyklo [4.1.0]heptanów;
dihalometanów z cykloheksenem w celu otrzymania 7-halobicyklo [4.1.0]heptanów.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.